2 kwietnia 2025 r. wspominaliśmy dwoje Patronów naszej szkoły: bł. Matkę Zofię Czeską – założycielkę szkół i Zgromadzenia Sióstr Prezentek, której 375. rocznica śmierci przypadła na dzień wcześniej (1 kwietnia 2025 r.) oraz św. Jana Pawła II, który 20 lat temu (2 kwietnia 2005 r.) odszedł do domu Ojca.

Tego dnia rano w szkolnej kaplicy została odprawiona Msza św. dziękczynna za dar życia Ojca Świętego i Matki Założycielki. Po Eucharystii uczniowie obejrzeli wybrane kadry z życia św. Jana Pawła II oraz przypomniane zostały Jego słowa skierowane do młodzieży. Obecni uczniowie urodzili się już po śmierci Jana Pawła II, dlatego nie mieli okazji spotkać Go osobiście, ale pamięć o Nim jest wciąż żywa wśród nauczycieli, rodziców i dziadków, dla których 20 lat temu o godzinie 21:37 czas na chwilę się zatrzymał. Cały świat, a szczególnie Polska, pogrążony był w smutku, ale i wielkiej wdzięczności za życie i posługę Jana Pawła II – wybitnego Polaka, niestrudzonego Papieża Pielgrzyma, który odwiedził 123 kraje, Papieża poligloty biegle władającego siedmioma językami, obrońcy życia i godności człowieka, orędownika pokoju i dialogu, któremu na sercu zawsze leżało dobro Ojczyzny, i który w sposób szczególny kochał młodzież. Już w dniu inauguracji pontyfikatu (22 października 1978 r.) mówił do młodych: Wy jesteście nadzieją Kościoła, a zaraz potem: Jesteście moją nadzieją!
To właśnie dla młodych zapoczątkował Światowe Dni Młodzieży, dając im przestrzeń do spotkania i umacniania swojej wiary.
Dziś, w czasach kryzysu autorytetów, kiedy wielu zastanawia się, kogo słuchać i jak postępować, warto wracać do słów św. Jana Pawła II. Jego nauczanie jest ponadczasowe i może pomóc odnaleźć odpowiedzi na najważniejsze pytania.

Wasze powołania i zawody są różne. Musicie dobrze rozważyć, w jakim stosunku – na każdej z tych dróg – pozostaje „bardziej być” do „więcej mieć”. Ale nigdy samo „więcej mieć” nie może zwyciężyć. Bo wtedy człowiek może przegrać rzecz najcenniejszą: swoje człowieczeństwo, swoje sumienie, swoją godność. To wszystko, co stanowi też perspektywę „życia wiecznego”. (Westerplatte, 1987 r.)

Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje „Westerplatte”. Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można „zdezerterować”. Wreszcie – jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba „utrzymać” i „obronić”, tak jak to Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić – dla siebie i dla innych. (Westerplatte, 1987 r.)

Jeszcze będzie pięknie, mimo wszystko, tylko załóż wygodne buty, bo masz do przejścia całe życie. (Jan Paweł II)

Pamiętajmy, że mamy Orędowników w Niebie, którzy mogą wypraszać nam wiele łask.

Nasze spotkania z Janem Pawłem II >>