Relacja w Polskim Radio Rzeszów >>

16 października 2024 r., w dniu wyboru Karola Wojtyły na stolicę Apostolską, w naszej szkole po raz 27. świętowaliśmy Dzień Patrona. Uroczystą Mszę Świętą pod przewodnictwem ks. bpa Kazimierza Górnego, koncelebrowali księża katecheci oraz zaproszeni duchowni: o. Celestyn Cebula OFM oraz ks. Marek Gubernat MSF – absolwent naszego Liceum. Mszę Świętą poprzedziło Ślubowanie, które złożyli, rozpoczynający swoją przygodę ze szkołą Sióstr Prezentek, licealni pierwszoklasiści.   

Druga część Dnia Patrona odbyła się na sali gimnastycznej i miała kilka odsłon. Pierwszą rozpoczęło uroczyste przekazanie sztandaru przedstawicielom klas trzecich, które zakończyło wspólne odśpiewanie Hymnu państwowego.  

Centralnym punktem tej części była czwarta edycja panelu dyskusyjnego „Lux In Tenebris”, w tym roku pod hasłem: „Roztropność, czyli mądrość praktyczna”.  Najpierw zaproszeni goście, przedstawiciele uczniów i nauczycieli zaprezentowali swoje refleksje na temat roztropności.  

O. Celestyn Cebula OFM, zaprzyjaźniony ze szkołą bernardyn, przedstawił własny „Duchowy przewodnik po krainie roztropności”. Swoje wystąpienie rozpoczął od wyjaśnienia, że roztropność to cnota, która, jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego, uzdalnia rozum do rozeznania dobra. Z kolei rozeznanie tego dobra, to osobisty obowiązek każdego człowieka. Kolejno zauważył, że roztropność to zadanie na całe życie, które ma pomóc patrzeć na świat i wybierać dobro. Ojciec Celestyn podkreślił, że ta cnota nie oznacza bezbłędności i ma prowadzić do czynu, nie tylko do wiedzy. Jednocześnie bernardyn przestrzegł, że postępowanie roztropne może doprowadzić do postaw, które nie są akceptowane przez wszystkich. Jednak w ostatecznym rozrachunku najważniejsza jest miłość.

Kolejna odsłona panelu prezentowała zdanie absolwenta i uczniów na temat roztropności. Jako pierwszy głos zabrał Wiktor Mazurkiewicz – absolwent, były przewodniczący szkoły, student II roku medycyny na Uniwersytecie Warszawskim, a w dniu dzisiejszym pełniący również rolę współprowadzącego wraz z p. prof. Anetą Wojciechowską. W swoim niezwykle barwnym i niepozbawionym elementów humorystycznych wystąpieniu poważnie zaprezentował roztropność, jako proces, do którego się dojrzewa. Zwrócił uwagę na trzy aspekty życia: pragmatyzm (wspomniał o tej cnocie, która reguluje np. potrzeby materialne); pragmatyzm w miłości oraz jako rdzeń postępowania chrześcijańskiego. W konkluzji podkreślił, aby jego koledzy i koleżanki – jeszcze przecież prawie “z ławki” robili wszystko w sposób jakościowy.  

Swoją część mieli także przedstawiciele uczniów. Oskar Irzyk – uczeń klasy IIE, skoncentrował swoje wystąpienie wokół hasła: „Wszystko brzmi lepiej po łacinie”, z kolei Maksymilian Potępa – uczeń z klasy IV D zaprezentował „Roztropność jako filar życia”. Tę część zakończyło wystąpienie pani prof. Anety Wojciechowskiej w rozważaniach „W drodze ku dobru” – w tym dniu pełniącej nie tylko rolę polonistki, ale przede wszystkim prowadzącej cały panel.  

Całości wystąpień dopełniała oprawa muzyczna w wykonaniu jak zwykle bezkonkurencyjnego szkolnego chóru, dyrygowanego przez p. prof. Małgorzatę Rząsę, a wspomaganego występami solistów (również z Grona Pedagogicznego) oraz przy akompaniamencie zespołu instrumentalnego, na czele którego stał p. prof. Michał Stefanik. Przed przerwą wysłuchaliśmy piosenki “Nie mądrość świata tego”, który wykonał szkolny zespół “Octavioli”. 

 Po przerwie był czas na wystąpienia gości specjalnych. Jako pierwszy głos zabrał dr inż. Marcin Kaczmarzyk – absolwent naszego Gimnazjum, adiunkt badawczo – dydaktyczny w Katedrze Budownictwa Ogólnego Politechniki Rzeszowskiej, pasjonat meteorytów i wszystkiego co związane z księżycem oraz absolwent Uniwersytetu Rzeszowskiego na kierunkach: fizyka i filologia angielska. 

Rozważania o cnocie prezentowanej w temacie połączył z osobistym, niezwykle poruszającym świadectwem. Jako student uległ wypadkowi, w wyniku – jak sam podkreślił działania nieroztropnego, które zmieniło jego dotychczasowe życie o 180 stopni. Wypadek – na szczęście – spowodował zacieśnienie relacji z Bogiem, w której pan Marcin odnalazł siłę do funkcjonowania w nowej, ale trudnej rzeczywistości. Prelegent zauważył, podkreślając szczególnie na swoim przykładzie, że brak roztropności nie jest końcem, a człowiek ma zawsze drugą szansę, dzięki której możne zbudować nową jakość swojego życia. Dziś pan Kaczmarzyk jest szczęśliwym mężem i ojcem, który z pasją opowiada o swoich doświadczeniach. 

Jako ostatni wyjątkowy gość głos zabrał Przemysław Babiarz – aktor, dziennikarz, komentator sportowy, absolwent I LO w Przemyślu, który debiutował jako dziennikarz w czasie Olimpiady w Barcelonie. Niezwykle plastycznie opowiedział o swoim doświadczeniu roztropności. Wielokrotnie odwołując się do bohaterów i cytatów z Pisma Świętego, wspominając wieczór wyboru Karola Wojtyły na papieża, późniejsze pielgrzymki Jana Pawła II do Polski i trzy msze, które miał zaszczyt współkomentować. W czasie jednej z nich przedstawił swoje dojrzewanie do tematycznej cnoty. Przypomniał historię Kościoła, w której roztropność często pomagała podjąć jej Pasterzom odpowiednie decyzje. Na końcu podzielił się niezwykłym doświadczeniem wiary, które spotkało jego znajomych zupełnie niedawno. 

Ostatnia odsłona dnia to panel dyskusyjny, w którym udział wzięli ks. Marek Gubernat MSF, Przemysław Babiarz oraz dr inż. Marcin Kaczmarzyk. Uczniowie zadawali gościom pytania, na które Ci chętnie i merytorycznie odpowiadali. Pytań, które zrodziły się w sercach słuchaczy zapewne było wiele, jednak nieubłaganie biegnący czas, kazał prowadzącym zakończyć spotkanie. 

Na koniec Siostra Dyrektor Bernarda Rozmus podziękowała inicjatorkom przedsięwzięcia: p. prof. Anecie Wojciechowskiej oraz p. prof. Renacie Sydor i wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że panel mógł odbyć się właśnie w takiej formie i z tak wyjątkowymi osobami.
Czekamy na kolejną dawkę tak niezwykłych spotkań! 

Jolanta Piwowar